بررسي كاربرد فناوري اطلاعات در مديريت بحران بافت‌هاي تاريخي عنوان مقاله مجيد صادقي، بهرام عبدي و وحيد حسيني است كه در نخستين همايش ملي مديريت بحران زلزله در شهرهاي داراي بافت تاريخي در يزد ارائه گرديد.
    در اين مقاله كاربرد مديريت اطلاعات بحران، تداوم رويكرد مديريت بحران و فعاليت‌هاي مرتبط با آن از نقش منبع و مجراي اطلاعات و مرجعي براي كاهش ريسك تمام نهادهاي دولتي و خصوصي و جامعه تعريف گرديده است.
   نگارندگان معتقدند؛ در شرايط كنوني با توجه به تحول و كاربرد فناوري‌هاي نوين در تمامي اركان زندگي ضرورت رفع نيازهاي موجود در گسترش مطالعات و جنبه‌هاي مديريتي بحران زلزله با پرداختن به شيوه‌هاي فناوري اطلاعات ضروري‌تر از هر زمان به نظر مي‌رسد و براي نيل به اين هدف تاكيد ‌دارند: بايست روش‌هاي سنتي اطلاع‌رساني به خدمات پيشرفته جامعه اطلاعاتي نوين تبديل شود و قوانين، محتوي و شكل اين خدمات همخوان با شرايط و نيازهاي كشور تغيير كند. هنگام بحث درباره نقش فناوري اطلاعات در مديريت بحران بافت‌هاي تاريخي و قديمي كشور، با توجه به شرايط خاص آنها، موضوع دقيق‌تر و حساس‌تر خواهد شد.
   در ادامه سيستم اطلاعات بحران (DIN) مطرح گرديده و از آن به روشي براي بهبود بخشيدن همكاري، هماهنگي، تشريك مساعي و ايجاد درك متقابل بين كاربران و توليد كنندگان اطلاعات بحران ياد شده است.
   بنا بر اين مطالعه، اين سيستم فقط شامل اجزاي ضروري براي مقابله و تصميم‌گيري در بحران نمي‌باشد بلكه اجزاي اقتصادي و اجتماعي براي تمامي مراحل برنامه‌ريزي بحران را نيز شامل مي‌شود و از استانداردهايي پيروي مي‌كند كه كارايي بيشتر و صحت يكپارچه‌سازي و استفاده از اطلاعات را به همراه خواهد داشت. بنابراين مي‌تواند كيفيت تصميم‌گيري و هماهنگي بين سازمان‌ها را تسهيل نموده و زمان پاسخ گويي را تا حد زيادي كاهش ‌دهد.
   در اين تحقيق تلاش شده تا با مطالعه موردي كشورهاي ايتاليا، ژاپن و چين، شيوه‌هاي كاربرد اين فناوري در وقوع زلزله در شهرهاي باستاني بررسي گردد و نيازهاي برنامه‌ريزي و اعمال مديريت اطلاعات بحران و راهكارهاي پيشنهادي براي ايجاد شبكه جامع اطلاعاتي مديريت بحران كشور آورد شود كه اهم آنها استانداردها و قوانين، پروتكل‌ها و روش‌هاي متناسب، هماهنگي‌ها و همكاري‌هاي بين سازماني، سخت افزارها و نرم افزارهاي مورد نياز، نحوه دسترسي به منابع اطلاعاتي، مكانيزم جمع‌آوري و انتقال داده‌ها و اطلاعات براي تصميم گيري، مركز هماهنگ‌كننده و نيز ايجاد يك سيستم فراگير مديريت اطلاعات بحران شامل پايگاه‌هاي اطلاعات الكترونيكي مثل GIS، ‌پايگاه‌هاي هواشناسي، منابع قابل دسترسي پاسخگوئي اضطراري،‌ اطلاعات مرتبط با آموزش عمومي، زيرساخت داده مكاني(STI)، سيستم اطلاعات جغرافيايي تحت وب، ‌MOBILE GIS، سنجش از دور و محاسبات و پردازش‌هاي اطلاعاتي، كاربرد گيرنده‌هاي فضايي، كانال‌هاي ارتباطي راديوئي و گسترش ارتباط كامپيوترها با اينترنت، الگوها و تكنيك‌هاي شبيه سازي، و سنجش از دور مي‌باشد.
   از راهكارهاي پيشنهادي ديگر نيز ايجاد لينك‌هاي لازم براي تسهيل اطلاعات و انتشار سريع آن به منظور اجتناب از موازي كاري در سيستم‌هاي موجود، همچنين ايجاد ساز و كارهاي تقويت اطلاعات ارسالي و دريافتي از جامعه براي ارتقاء و ايجاد آرامش دوباره براي ريسك و آسيب‌پذيري افزايش يافته، تداوم توسعه سيستم جمع‌آوري و انتشار سريع اطلاعات، روزآمد نمودن كيفيت اطلاعات جمع‌آوري شده و در آخر همكاري در راهنمايي برنامه‌ريزان آينده وتوجه به مديريت ارتقاء برنامه‌هاي پر خطر موجود ذكر شده است.