به عنوان مثال ، در یک بررسی تطبیقی بین دو منطقه تقریباً مشابه از نظر جایگاه شهری بین تهران و تورنتو ، مشخص می شود که شهروندان تهرانی ، بیش از هفت و نیم برابر تورنتویی ها ، هزینه مسکن می دهند!

به این تصاویر نگاه کنید ؛ اینجا منطقه North york در تورنتو است ؛ یک منطقه متوسط نشین شهری ، جایی مانند منطقه بزرگراه رسالت در تهران و خیابان های پیرامونی اش و مناطق مشابه آن:

 

 

در این منطقه و مشخصاً در مجتمع های فوق ، اجاره یک آپارتمان 75 متری ، هزار دلار در ماه است. مستاجران ، فقط اجاره ماهانه می دهند و چیزی به نام ودیعه و رهن در آنجا مرسوم نیست.
این هزار دلار هم فقط برای اجاره واحد نیست بلکه کلیه هزینه های آب ، برق ، گاز و شارژ ساختمان را نیز شامل می شود و مستاجر هر اندازه که مصرف داشته باشد ، هزینه جداگانه ای بابت اینها نمی دهد ؛ تنها هزینه تلفن و اینترنت به صورت جداگانه و بر اساس قرارداد مستقل مستاجر با شرکت های مخابراتی و اینترنتی پرداخت می شود.

برمی گردیم به ایران و تهران ؛ هزینه اجاره یک آپارتمان 75 متری در منطقه مشابه ، مثلاً در خیابان های اطراف رسالت و سیدخندان مانند خواجه عبدالله، حدود 50 میلیون تومان رهن کامل یا ماهانه یک میلیون و 500 هزار تومان است که معادل 1200 دلار کانادا می شود ؛ البته هزینه های آب و برق و گاز و شارژ هم که به صورت جداگانه محاسبه می شود.
 

اما تفاوت مستاجر ایرانی و مستاجر کانادایی در آن 200 دلار اضافی و پول آب و برق و گاز و شارژ نیست بلکه با مقایسه درآمدها و هزینه ها می توان به جمع بندی منطقی رسید.
یک کارمند یا کارگر معمولی در شهر تورنتو ، ماهانه حدود سه هزار دلار در آمد دارد. البته طبیعتاً افرادی با درآمدهای بالا و پایین هم وجود دارند ولی متوسط دریافتی یک کارمند یا کارگر معمولی در همین حدود است.
اما در تهران ، متوسط حقوق یک کارگر یا کارمند معمولی حدود 600 هزار تومان است.

با این اوصاف ، یک مستأجر کانادایی ، حدود یک سوم درآمد ماهانه اش را صرف اجاره خانه می کند و دو سوم بقیه را خرج سایر هزینه هایش می نماید و پول جداگانه آب و برق و گاز و شارژ هم نمی دهد ؛ اما در تهران ، یک کارمند معادل دو و نیم برابر حقوقش را باید تنها به صاحبخانه بپردازد(یا به صورت رهن کامل ، یا اجاره کامل یا تلفیقی).

با مقایسه میزان در آمد و مستاجران طبقه متوسط در تهران و تونتو و بدون در نظر گرفتن هزینه آب و برق و ...، می توان به این جمع بندی رسید که مستاجر متعارف ایرانی ، به طور متوسط هفت و نیم برابر بیش از همتای کانادایی اش متحمل هزینه اجاره مسکن است ( در تورنتو درآمد متوسط سه برابر اجاره متوسط است، در ایران ، برعکس ، اجاره متوسط دو و نیم برابر درآمد متوسط است که از ضرب این دو ، عدد هفت و نیم به دست می آید.)

حال همین یک قلم را بگیرید و در سایر مسائل نیز خط آن را پیگیری کنید  تا ببینید چرا بسیاری از ایرانی هایی که تحصیلات عالیه ، تخصص یا ثروت کافی دارند ، جلای وطن می کنند و در آن سوی اقیانوس ها در سرزمینی به نام کانادا ، رحل اقامت می افکنند ، آنقدر زیاد که خیلی ها تورنتو را تهرانتو می نامند .

... و هنوز ، بیچاره مستاجران ایرانی !